Αγωνιώδης έκκληση π.Μεθοδίου για οικονομική βοήθεια

Δημοσιεύουμε την επιστολή με την αγωνιώδη έκκληση για βοήθεια που μας έστειλε ο Ορθόδοξος Ιεραπόστολος π.Μεθόδιος από την Ιάβα.
Σοβαρότατο χρόνιο πρόβλημα υγείας αντιμετωπίζει η πρεσβυτέρα Μαρία του π.Μεθοδίου ,που διακονεί στο Boyollali της Κεντρικής Ιάβας.Χρειάζεται επειγόντως να νοσηλευθεί για πολλοστή φορά σε νοσοκομείο.

Όμως για την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη σε νοσοκομείο στην Ινδονησία,απαιτούνται χρήματα ,που η οικογένεια του π.Μεθοδίου δεν τα έχει.Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν τον π.Μεθόδιο ας καταθέσουν το συντομότερο την βοήθειά τους σε ένα από τους παρακάτω λογαριασμούς.Καταθέτοντας ο καθένας που μπορεί το ελάχιστο ποσό των 10 ευρώ θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε την πρεσβυτέρα Μαρία στο σοβαρό πρόβλημα της καρδιακής ανεπάρκειας που την ταλαιπωρεί χρόνια.

Ανακοίνωση των Φίλων της Ιεραποστολής στην Ινδονησία.

 

 

Aγαπητοί αδελφοί ,Χριστός Ανέστη.

Αισθανόμαστε την ανάγκη, να ευχαριστήσουμε  εκ ¨μέσης καρδίας¨ για μια ακόμα φορά τους επώνυμους και ανώνυμους  δωρητές που μας έδειξαν για  μια ακόμα φορά εμπιστοσύνη και  ανταποκρίθηκαν στην διαδικτυακή έκκληση για οικονομική βοήθεια στην οικογένεια του Ορθόδοξου Ιεραποστόλου  π.Μεθοδίου Sri Gunarjo στο Βoyolali  της Κεντρικής  Ιάβας,λόγω της σοβαρής ασθένειας της πρεσβυτέρας Μαρίας.Ηδη από τις πρώτες δωρεές συγκεντρώθηκε το ποσό των 1050 ευρώ που το αποστείλαμε  στον π.Μεθόδιο  για να καλύψει  τα έξοδα νοσηλείας  της πρεσβυτέρας στην Μονάδα Εντατικής  Θεραπείας για τις πρώτες πέντε μέρες.

Ιδιαιτέρως ευχαριστούμε τον νεοσύστατο ιεραποστολικό σύλλογο-ΠΟΡΕΙΑ ΑΓΑΠΗΣ- από την Λάρισα ,που ανταποκρίθηκε και αυτός άμεσα στην έκκλησή μας και έστειλε το ποσό των 1500 ευρώ για να καλυφθούν τα έξοδα νοσηλείας της πρεσβυτέρας για την δεύτερη εβδομάδα νοσηλείας της στην Μ.Ε.Θ.

 

 

Υπενθυμίζουμε ότι στο κράτος της Ινδονησίας ,οι παροχές υπηρεσιών σε θέματα υγείας είναι επί πληρωμή και με πολύ υψηλό κόστος ,για τα οικονομικά δεδομένα της περιοχής ,γι΄αυτό και η θνησιμότητα στην περιοχή είναι πολύ μεγάλη και σε άτομα νεαρής ηλικίας.

Η πρεσβυτέρα Μαρία συνεχίζει να νοσηλεύεται στην μονάδα εντατικής θεραπείας .Η κατάσταση της υγείας της είναι σταθερή μεν αλλά κρίσιμη.Η προσπάθεια που έγινε εκ μέρους των γιατρών να βγει από την Μ.Ε.Θ απέτυχε  γιατί παρουσίαζε συχνές λιποθυμικές κρίσεις .

Έτσι λοιπόν το πρόβλημα παραμένει και η οικογένεια του π.Μεθοδίου βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.Γι΄αυτό : Κάνουμε για μια φορά ακόμα έκκληση σε ιεραποστολικούς συλλόγους,ενορίες ,Μονές και σε οποιοδήποτε άλλο φορέα η πρόσωπο το οποίο αγαπάει την Ορθόδοξη Ιεραποστολή, να βοηθήσουν  την πρεσβυτέρα Μαρία και την οικογένεια του π.Μεθοδίου.

 

Όσοι επιθυμούν να βοηθήσουν την οικογένεια του π.Μεθοδίου μπορούν να καταθέτουν τις δωρεεές τους σε ένα από τους παρακάτω λογαριασμούς .

Α.Στον τραπεζικό λογαριασμό του π.Μεθοδίου

 

Α.π.Μεθόδιος Sri Gunarjio

Νame  :  SRI  GUNARJO

BCA  (BANK  CENTRAL  ASIA)

CABANG, PASAR  LEGI –S0LO- INDONESIA

 Account number :0790132424

  SWIFT BIC CODE   :  CENAIDJA

ή στους παρακάτω λογαριασμούς των Φίλων της Ιεραποστολής.

 

1.ΕΜΠΟΡΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ/66046796

ΙBAN : GR 66 0120 5450 0000 0006 6046 796

BIC :EMPOGRAA.((Δικαιουχος π.Δημήτριος Αθανασίου)

2. Eurobank / 0026-0469-64-0100058162.

(IBAN -GR 6102604690000640100058162)

(Δικαιουχος π.Δημήτριος Αθανασίου)

Στους δωρητές δίνονται αποδείξεις για φορολογική χρήση.Γι΄αυτό θα πρέπει να μας γνωστοποιούν τα απαραίτητα στοιχεία τους (ονοματεπώνυμο-διεύθυνση διαμονής) προκειμένου να τις στέλνουμε ταχυδρομικά.

Γιά την Ο.Φ.Ι.Ι  
π.Δ.Α

O Iερός ναός του Αγίου Μαξίμου του Γραικού στην Κορέα.

H ΠPΩTH Θ. ΛΕITOYPΓIΑ ΣTHN KOPΕΑ

• Γιὰ τὴν συμπλήρωση 110 χρόνων ἀπὸ τὴν ἵδρυση τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας τῆς Κορέας
  (βλ. σχετ:  http://christianvivliografia.wordpress.com/2010/06/02/110-χρονια-εκκλησιασ-κορεασ/)

Tό πρῶτο Ἱεραποστολικό κλιμάκιο πού ἔφθασε στήν Kορέα στίς ἀρχές Ἰανουαρίου τοῦ 1900, ἀπετέλεσαν ὁ Ἀρχιμ. Xρύσανθος Shetkofsky, ὁ ψάλτης Ἰωνᾶς Leftsenko καί ὁ ἱεροδιάκονος Nικόλαος Alexeyeff, πού εἶχε φθάσει ἐνωρίτερα μεταφέροντας τά ἱερά σκεύη ἀπό τήν Πετρούπολη. Στή Σεούλ δέν ὑπῆρχε κατοικία γιά τούς ἱεραποστόλους. Γι᾽ αὐτό φιλοξενήθηκαν σέ σπίτια ἰδιωτῶν.

Oἱ ἱεραπόστολοι, εὐθύς ἔπρεπε νά ἐνεργήσουν νά κατασκευασθῆ Ἐκκλησία, προσωρινή φυσικά στήν ἀρχή, ὅπου θά μποροῦσαν νά λατρεύουν τόν Kύριο. Αὐτή ἡ ἀνάγκη γινόταν πολύ ἐπείγουσα ἀπό τό γεγονός ὅτι τότε στήν Kορέα ζοῦσαν Ὀρθόδοξοι Pῶσσοι, πού εἶχαν μείνει κάμποσα χρόνια χωρίς λατρεία. Αὐτοί οἱ πιστοί ἔνοιωθαν ἔντονα τήν ἔλλειψι τῆς λατρευτικῆς ζωῆς καί τῆς πνευματικῆς τροφοδοσίας καί τήν ζητοῦσαν ἐπίμονα. Oἱ ἱεραπόστολοι, λοιπόν, ἔπρεπε γρήγορα νά ἱκανοποιήσουν αὐτήν τήν ἐπιθυμία…

Tό τέμπλο καί οἱ εἰκόνες γιά τόν πρῶτο Nαό εἶχαν σταλῆ στή Σεούλ διά θαλάσσης, μέσ ῳ Ὀδησσοῦ. Tώρα ἔπρεπε νά ἐξευρεθῆ ὁ χῶρος, ὁ ὁποῖος θά μποροῦσε νά διαμορφωθῆ σέ Παρεκκλήσιο, ὅπου θά γινόταν ἡ λατρεία. Δυστυχῶς, ὅμως, τέτοιος χῶρος δέν βρέθηκε. Oἱ ἱεραπόστολοι συνάντησαν μεγάλες δυσκολίες. Ἀπό τή δύσκολη αὐτή θέσι τούς ἔβγαλε ὁ Γεν. Πρόξενος τῆς Pωσσίας A. I. Pavloff, πού ὅταν ἔμαθε τό πρόβλημά τους, μέ τήν εὐγένεια ἀγαθοῦ Pώσσου ἄρχοντα τῆς ἐποχῆς ἐκείνης, τούς παρεχώρησε, γι᾽ αὐτόν τόν ἱερό σκοπό, τό μεγαλύτερο καί καλύτερο δωμάτιο τῆς κατοικίας του, στό ὁποῖο μποροῦσαν νά παρακολουθοῦν τή λατρεία 50-60 ἄτομα.

Oἱ ἱεραπόστολοι εὐχαρίστως δέχθηκαν τήν πρότασι τοῦ καλοῦ οἰκοδεσπότου καί ἀμέσως τοποθέτησαν ἐκεῖ τό τέμπλο καί τά ἄλλα ἱερά σκεύη πού ἦταν ἀπαραίτητα γιά τή λατρεία. Σέ δυό ἑβδομάδες τό Παρεκκλήσιο εἶχε ἐξοπλισθÉ καί ἦταν ἕτοιμο γιά τόν ἐγκαινιασμό του.

Ὁ Ἁγιασμός τῶν Ἐγκαινίων ἔγινε τήν Kυριακή, 17 Φεβρουαρίου τοῦ 1900, ἡμέρα τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἁγίου Mεγαλομάρτυρος Θεοδώρου τοῦ Tήρωνος. Στόν Ἁγιασμό καί τήν πρώτη Θ. Λειτουργία, δόθηκε ἐπισημότης, μέ ἐνέργειες τοῦ Γεν. Προξενείου. ῎Εψαλαν οἱ Pῶσσοι ναῦτες τοῦ «Ἀτρόμητου», οἱ ὁποῖοι ἦρθαν στή Σεούλ εἰδικά γι᾽ αὐτή τήν ἐξαιρετικά ἐπίσημη, γιά τήν Kορέα, ἡμέρα. Ἐκτός ἀπό τή ρωσσική παροικία, παρευρίσκονταν ἐπίσης ἀξιωματοῦχοι τῆς Kορεατικῆς Αὐλῆς, ἐκπρόσωποι τῶν Διπλωματικῶν Σωμάτων, τοῦ Tύπου καί ἄλλοι ἐπίσημοι.

Ὁ προσωρινός αὐτός Nαός ἀφιερώθηκε στή μνήμη τοῦ Ἁγίου καί θαυματουργοῦ Nικολάου, Ἐπισκόπου Mύρων. Tήν ἑπομένη ἡμέρα οἱ τοπικές ἐφημερίδες ἔγραψαν πολλά γιά τήν πρώτη Λειτουργία τῶν Ὀρθοδόξων, πού ἔγινε στή Σεούλ. Ἔγραψαν μάλιστα εὐνοϊκά ἄρθρα καί γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία γενικώτερα.

Mέ αὐτή τήν τελετή τοῦ Ἁγιασμοῦ τῶν Ἐγκαινίων καί τήν πρώτη Θ. Λειτουργία ξεκίνησε ἡ ζωή τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας στήν Kορέα. Γι᾽ αὐτό ἡ 17η Φεβρουαρίου τοῦ 1900 εἶναι ἱστορική ἡμέρα γιά τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς Kορέας, ἡμέρα ἱερή, ἡμέρα τῆς πρώτης εὐλογίας τοῦ Θεοῦ στή «Xώρα τῆς πρωϊνῆς γαλήνης».

Σάββας  Lee (̍+)

Ἀπόσπασμα ἀπὸ ἀπὸ τὸ βιβλίο «ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΚΟΡΕΑΣ, τ. 1, Ἐν Πορείᾳ» , ἐκδ. ΤΗΝΟΣ, Ἀθῆναι 2005.

Μια αγία στο στόμα του Λύκου και της Φτώχιας!..

.

Το παρόν έχει ανεβεί σε πολλά blogs.

Το παίρνουμε από το Vatopaidi

Η Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη, γεννήθηκε στις 2/15 Οκτωβρίου του 1897 (ημέρα εορτασμού των Αγίων Κυπριανού και Ιουστίνης) στην Κωνσταντινούπολη. Ο πατέρας της ήταν εύπορος ξυλέμπορος κι έζησε σε ένα περιβάλλον με πολλές ανέσεις στην Πόλη, στο Φανάρι. Ήταν ένα χαριτωμένο κοριτσάκι, γεμάτο αγάπη για όλον τον κόσμο. Τις ημέρες που το αρχοντικό των Παπαγιάννη «δεχόταν», η χαρά της μικρής Αυρηλίας (το όνομά της πριν δεχτεί την μοναχική κουρά) έτρεχε αμέσως για ν’ ανοίξει και να υποδεχθεί εκείνη τους επισκέπτες.
Ήταν το τέταρτο και το τελευταίο παιδί της οικογένειας. Από τα αδέλφια της η μεγάλη, η Βασιλική, ήταν εκείνη που της πρωτομίλησε για τον Θεό. Μαζί με τα παραμύθια που της διάβαζε, της έλεγε ιστορίες από το Ευαγγέλιο και την Παλαιά Διαθήκη. Μια μέρα λοιπόν, της είπε ότι ο Θεός είναι «πανταχού Παρών» κι ότι κι αν κάνουμε Εκείνος το βλέπει… Τότε η μικρή Αυρηλία, που ήταν 4-5 χρονών, τα έχασε και με τρομαγμένη φωνή ρώτησε: « Κι αν πάω και κλειστώ μέσα σ’ εκείνο το ντουλάπι, θα με βρει»; «Ναι» της λέει. «Καλά, κι αν γίνω μικρή-μικρή και μπω σ’αυτό το σπιρτόκουτο κι εκεί θα με βλέπει»; «Κι εκεί». Τότε κατάλαβε ότι η ζωή είναι σοβαρή υπόθεση κι ότι δεν μπορούμε να κάνουμε συνέχεια πράγματα του κεφαλιού μας κι αταξίες, μα πρέπει να είμαστε καλά παιδιά γιατί μας βλέπει «Εκείνος που είναι παντού»! Ξέσπασε τότε σε κλάματα και χώθηκε στην αγκαλιά της αδελφής της. «Δηλαδή, πάει, χάθηκα»!!! [«Νεκρός για τον κόσμο»: προφανώς αυτός δεν ήταν ο καλύτερος τρόπος να μάθει για το Θεό ένα κοριτσάκι. Περνώντας τα χρόνια, αυτός ο παιδικός φόβος αντικαταστάθηκε στην καρδιά της με τη Μεγάλη Αγάπη.]
Τα χρόνια περνούσαν και η μικρή Αυρηλία αγαπούσε όλον τον κόσμο κι όλος ο κόσμος την αγαπούσε!

Μετά το γυμνάσιο, έφυγε για να συνεχίσει τις Σπουδές της στην Ελβετία στην Σχολή Γεωπονικής του Estavayer-Le-Lac. Αγαπούσε ιδιαίτερα τα φυτά και κυριολεκτικά μέχρι το τέλος της ζωής της «μιλούσε» μαζί τους και λες κι έβλεπε κάθε φορά την ανταπόκριση τους.
Το 1923 βρίσκεται οικογενειακώς στην Θεσσαλονίκη. Εκεί μπαίνει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο, ως Ακροάτρια στην Φιλοσοφική Σχολή. Μετά το τέλος των σπουδών τις φθάνει στην Αθήνα και η πρώτη της φροντίδα ήταν να πιάσει κάποια δουλειά. Έπιασε λοιπόν δουλειά σε μια ψυχιατρική κλινική όπου παρέμεινε έναν μόνον χρόνο. Έπειτα ακολούθησε η Αγγλία, μόνη με μοναδική περιουσία μια χάρτινη λίρα Αγγλίας… Η εν Χριστώ περιπέτεια της μόλις άρχιζε… Εκεί βρήκε διάφορες εργασίες, ενώ παράλληλα βοηθούσε πλήθος απόρων και ανέργους, επίσης φρόντιζε δωρεάν πολλούς φτωχούς.

 

Κι έρχεται το 1954, η χρονιά σταθμός στην πνευματική της ζωή. Ήταν 24 Μαρτίου την ημέρα που έφυγε για την άλλη ζωή η μητέρα της. Για κείνη, μόλις άρχιζε η Μεγάλη περιπέτεια της Πίστης στον Χριστό.Από κει και πέρα ξεκίνησε η μεγάλη ιεραποστολή της στις πέντε ηπείρους της υφηλίου. Το 1954 πήγε στην Ινδία όπου και παρέμεινε 5 χρόνια.
Ήταν μεγάλος σταθμός στην ζωή της και η ίδια αγαπούσε ιδιαίτερα την Ινδία. Εκεί βοηθούσε ακατάπαυστα πλήθος λεπρών και αρρώστων [«Νεκρός»: ήταν ικανότατη φυσιοθεραπεύτρια και ιδιαίτερα ποδοθεραπεύτρια (επέλεξε να ειδικευτεί στα πόδια, επειδή θεωρούνται το πιο «ταπεινό» σημείο του σώματος, και ας θυμηθούμε ότι ο Κύριος έπλυνε τα πόδια των μαθητών Του στο μυστικό δείπνο] και τους έδειχνε απεριόριστη αγάπη! Όλοι την αγαπούσαν και την φώναζαν αδελφή Λίλα.

Στο καθημερινό της κουραστικό πρόγραμμα ήταν απαραίτητη η δίωρη ανάγνωση της Αγίας Γραφής και πολλές ώρες προσευχής. Είχε απόλυτη εμπιστοσύνη στον Θεό και γι’ αυτό ποτέ δεν κρατούσε χρήματα πάνω της. Όλα της τα έδινε εκείνος, έλεγε, εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να αφεθεί στα χέρια Του. Αεροπορικά εισιτήρια, τροφή, κατάλυμα και ότι άλλο της χρειαζόταν της το έδινε ο Θεός. Βοηθούσε πλήθος ανθρώπων ενώ ήταν η αιτία πολλοί άνθρωποι να βαφτιστούν Ορθόδοξοι. Ποτέ δεν μιλούσε σε άλλους για τον Χριστό αν δεν της το ζητούσαν οι ίδιοι. Έκανε σημαντικές γνωριμίες (Μητέρα Τερέζα, Sivananda, Baba Amte [Ινδός δικηγόρος & ανθρωπιστής, που παράτησε την ταχτοποιημένη ζωή του και, με πολλή προσωπική εργασία και αγώνα, ίδρυσε μαζί με την οικογένειά του ένα χωριό κατοικίας & περίθαλψης λεπρών στη ζούγκλα. Η συνεργασία και η φιλία του με τη Γερόντισσα τον βοήθησε να εκτιμήσει την Ορθοδοξία, ενώ ώς τότε γνώριζε μόνο τον «αποικιοκρατικό» χριστιανισμό της Δύσης… Έτσι, σε κάποιο συνέδριο, διακήρυξε δημόσια: «Δεν είμαι χριστιανός, ομολογώ όμως ότι περπατώ σκυφτά στη σκιά του σταυρού» (βλ.Η ασκητική της αγάπης, σελ. 190-193)]).

H εικόνα της φωτογραφίας βρισκεται στον Ι.Ναό του αγίου Ιννοκεντίου του Ιρκούτσκ που υπάγεται στο Πατριαρχείο Μόσχας και βρίσκεται στο Ντητρότιτ των ΗΠΑ. Από αριστερά προς τα δεξιά εικονίζονται η αγία Μαρία Σκόμπτσοβα, η τυφλή οσία της Μόσχας Ματρώνα και η γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη (πηγή Misha).

Την καλούσαν σε διάφορες χώρες για να μιλήσει για τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό και πραγματικά άφηνε τα πλήθη άλαλα. Μετά την Ινδία βρέθηκε στα Ιμαλάια για έναν χρόνο με λιτή τροφή, μόνη μόνω τω Θεώ, σε ώρες ατελείωτης προσευχής. Η ίδια έλεγε αργότερα ότι εκείνο τον χρόνο έζησε τον ησυχαστικό μοναχισμό χωρίς καν να το γνωρίζει! Πίστευε πλέον ότι έκανε το θέλημα του Θεού όταν ξαφνικά της ήρθε το μήνυμα από τους αγγέλους, όπως η ίδια έλεγε, «τώρα είσαι σε θέση να πας για Μοναχή».
Τότε κατάλαβε ότι ο μοναχισμός είναι ένας ιδιαίτερος και ανώτερος τρόπος ζωής. Η ίδια άφησε το θέμα ανοιχτό και πίστευε ότι ο Θεός για άλλη μια φορά θα την οδηγούσε. Συναντήθηκε λοιπόν με έναν κύριο ο οποίος της ζήτησε να την συνοδεύσει στην Βηθανία σ’ ένα μοναστήρι. Τα ναύλα για άλλη μια φορά βρέθηκαν με θαυματουργικό τρόπο κι έτσι πήγε στην Βηθανία, σε ηλικία 62 ετών (!), όπου ξεχώρισε για την αγάπη και την υπομονή της. Κι εκεί που νόμιζε ότι αυτή θα ήταν πλέον η ζωή της άρχισε πάλι τα ταξίδια για να βοηθήσει, να μιλήσει για τον Χριστό και να αγαπηθεί από όλον τον κόσμο. Ακολουθεί η Αθήνα όπου έκανε εγχείρηση για να θεραπευτεί από την 100% τύφλωση του αριστερού ματιού της. Όταν έγινε η εγχείρηση «εγένετο φως».

Παρέμεινε στην Αθήνα στην Ιερά Μονή Ευαγγελίστριας, την Νέα Ιερουσαλήμ, όπως η ίδια έλεγε. Μέσα από το μοναστήρι αλληλογραφούσε και βοηθούσε πολλούς ανθρώπους. Ακολουθεί η Αφρική, η Αθήνα, όπου έμεινε στο σπίτι των αγγέλων, όπως το αποκαλούσαν τα πνευματικά της παιδιά, όπου κάθε μέρα δεχόταν πονεμένους ανθρώπους και τους βοηθούσε, η Αίγινα και η Λέρος, όπου και εκοιμήθη σε ηλικία 95 ετών, στις 28 Μαρτίου του 1992 ανασηκώνοντας τα χέρια της στον ουρανό… Εκείνη την στιγμή τα πνευματικά της παιδιά άκουσαν καθαρότατα μια νεανική φωνή να τραγουδά μια μελωδία άγνωστη, χαρμόσυνη, Αγγελική… Αυτό κράτησε μόλις λίγα δευτερόλεπτα και μετά μια σιωπή πλημμύρισε το κελί της…
Όλες οι καμπάνες της Λέρου χτυπούσαν πένθιμα και στην κηδεία της παρευρέθη πολύς λαός. Εψάλλη η Εξόδιος Ακολουθία για Μεγαλόσχημο Μοναχή και την ώρα που την συνοδεύσανε Μοναχές στον τάφο ο Δεσπότης θέλησε να δει για τελευταία φορά το πρόσωπο της. Κανείς δεν ανέπνεε. Όσοι το είδανε, κάνανε τον Σταυρό τους και λένε ότι δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψουν το πρόσωπο του ανθρώπου που είδανε…
Η Γερόντισσα Γαβριηλία ήταν ένας σπάνιος άνθρωπος με απεριόριστη αγάπη προς τον πλησίον. Αξιώθηκε επίσης και της απόκτησης του διορατικού χαρίσματος.Έλεγε ότι κάποτε οι άγγελοι της είπαν ότι αυτό που μετράει πιο πολύ είναι το ποσόν και το ποιόν της αγάπης που δίνεις στους άλλους χωρίς διακρίσεις! Όλοι την ρωτούσαν πως ήταν δυνατόν να αγαπάει τόσο πολύ ακόμα και τους αγνώστους και πως ήταν δυνατόν να κάνει υπακοή σε όλον τον κόσμο και να ταξιδεύει συνεχώς για να βοηθήσει έστω και έναν μόνο άνθρωπο. Δίκαια λοιπόν η ζωή της χαρακτηρίζεται ως η ασκητική της αγάπης!

Κάποτε την είχε χαρακτηρίσει ένας ξένος ιεραπόστολος «κακή χριστιανή», γιατί σε αντίθεση με τους άλλους ιεραπόστολους στην Ινδία, άλλων θρησκειών που γνωρίζανε πολλές ντόπιες διαλέκτους εκείνη δεν ήξερε καμία και μιλούσε μόνο Αγγλικά και αυτή του απάντησε ότι ξέρει πέντε γλώσσες: Η πρώτη είναι τοχαμόγελο, η δεύτερη τα δάκρυα, η τρίτη είναι το άγγιγμα, η τέταρτη είναι ηπροσευχή και η πέμπτη είναι η αγάπη. Μ’ αυτές τις πέντε γλώσσες γύριζε όλον τον κόσμο. Τότε ο ιεραπόστολος της ζήτησε να ξαναπεί αυτές τις «πέντε γλώσσες» για να της γράψει…
Ας έχουμε όλοι την ευχή της.

http://o-nekros.blogspot.com

Αφιέρωμα στην Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη

Χριστούγεννα στην Ορθόδοξη κοινότητα στην Τζακάρτα της Ιάβας.

 

Preparation for Nativity feast at St. Ioann Sunday School Holy Epiphany Parish Jakarta

Nativity feast St. Ioann Sunday School 2009 Holy Epiphany Parish Jakarta

 

The children of St. Ioann Sunday School started preparing the feast of Nativity. They are practicing troparia of Nativity in Greek, Slavonic ( Serbian ) and Indonesian, Kontakion and Canon of Nativity also some performances such as drama, dancing and tableau.

The children will chant:

Xristos Gennatai in Greek and Indonesian, just like they ever chanted last year.

Ipartenos Simeron in Greek and Indonesian,

Bozicni tropar ( Troparion Nativity in Serbian )

 

Itinerary the Nativity feast of St. Ioan Sunday School :

 

 

 

 

They were very excited  and seemed can’t wait for  the  coming of the joyous Nativity feast this year!

ΜΗΝΥΜΑ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΧΟΝΓΚ ΚΟΝΓΚ ΚΑΙ ΑΠΩ ΑΝΑΤΟΛΗΣ κ.κ.ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ 2010

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΚΛΗΡΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ ΘΕΟΣΩΣΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΤΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΟΡΤΗΣ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

Ἀγαπητοί μου ἀδελφοί,

, Ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ μᾶς ἀξιώνει καί αὐτή τή χρονιά νά ἑορτάσουμε τήν Μητρόπολη τῶν

ἑορτῶν, τά Χριστούγεννα. Καί ὅπως συμβαίνει μέ κάθε χριστιανική ἑορτή, ἡ ἡμέρα τῶν

Χριστουγέννων εἶναι εὐκαιρία γιά ὅλους τούς πιστούς νά διδαχθοῦν τό βαθύτερο πνευματικό

νόημα τῆς ἑορτῆς.

Ἄς φέρουμε στό μυαλό μας τήν εἰκόνα τῆς ἑορτῆς τῶν Χριστουγέννων.

Στό κέντρο τῆς εἰκόνας βρίσκεται τό βρέφος Ἰησοῦς. Δέν εἶναι τυχαῖα αὐτή ἡ θέση. Αὐτό τό

νήπιο δέν εἶναι ἕνας ἁπλοῦς ἄνθρωπος. Εἶναι τό Δεύτερο πρόσωπο τῆς Ἁγίας Τριάδος, ὁ Υἱός τοῦΘεοῦ Πατρός, ὁ αἰώνιος Λόγος. Κατεβαίνει κι εἰσέρχεται στόν κτιστό κόσμο ὄχι ὡς παντοδύναμοςΘεός ἀλλά ἐνδεδυμένος τήν ἀνθρώπινη φύση. Ὁ Θεός ταπεινώνει τόν ἑαυτό του. Καί τό κάμει αὐτό ἀπό ἀγάπη γιά τά δημιουργήματά του. Γιά νά σώσει τόν ἄνθρωπο καί ὁλόκληρη τήνδημιουργία ἀπό τήν ἁμαρτία, τόν θάνατο καί τόν διάβολο.

Γι᾽ αὐτό τό λόγο ὁ Χριστός βρίσκεται στό κέντρο τῆς εἰκόνας. Γιατί Αὐτός εἶναι τό θεμέλιο

τῆς Ἐκκλησίας. Αὐτός πρέπει νά εἶναι τό κέντρο τῆς ζωῆς τῶν ἀνθρώπων. Αὐτός εἶναι ἡ Ἀλήθεια, ἡ Ζωή καί τό Φῶς.

Αὐτές τίς ἡμέρες πολλές πόλεις σέ ὅλο τόν κόσμο στολίστηκαν καί φωταγωγήθηκαν

γιορτινά. Ἔχετε προσέξει ὅμως ὅτι σέ ὅλα αὐτά τά στολίδια λείπει ὁ Χριστός; Οἱ ἄνθρωποι θέλουνσήμερα νά ἑορτάσουν Χριστούγεννα ἀλλά δέν ἐπιθυμοῦν νά δεχθοῦν στήν ζωή τους τήν ἀλήθεια

τοῦ Χριστοῦ καί νά μιμηθοῦν τήν δική του ταπείνωση καί ἀγάπη. Ἐμεῖς ἀδελφοί μου σήμερα ἄς

μήν κάνουμε τό ἴδιο λάθος. Μέ ταπείνωση ἄς ἀνοίξουμε τήν καρδιά μας κι ἄς δεχθοῦμε τόν

Σωτῆρα μας Χριστό.

Στήν εἰκόνα τῶν Χριστουγέννων ὁ Χριστός βρίσκεται μέσα σέ ἕνα σπήλαιο. Αὐτό τό

σπήλαιο εἶναι σύμβολο τοῦ κόσμου μας. Εἶναι πέτρινο καί σκοτεινό γιατί καί οἱ καρδιές μας ἔχουνπετρώσει ἀπό τόν ἐγωισμό καί τήν ἄρνηση τῆς ἀγάπης καί ἡ ἁμαρτία μᾶς ἔχει ὁδηγήσει στό βαθύπνευματικό σκοτάδι πού μᾶς ἐμποδίζει νά δοῦμε καί νά χαροῦμε τό Φῶς καί τήν Ἀγάπη τοῦἐπουράνιου Πατέρα μας. Αὐτόν τόν κόσμο, πού στενάζει ἀπό τήν ἀδικία καί καταστρέφεται ἀπότήν ἀνθρώπινη πλεονεξία, ἦλθε νά σώσει ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς. Γι᾽αὐτό καί εἶναι ὑποχρέωση τῶνχριστιανῶν ὄχι μόνον νά προστατεύουν τό φυσικό περιβάλλον ἀλλά καί νά τό ἁγιάζουνμεταφέροντας σέ αὐτό τήν χάρη τοῦ Ἁγίου Πνεύματος.

Κοντά στό βρέφος γονατιστή βρίσκεται ἡ Παρθένος Μαριάμ. Προσκυνᾶ τό γιό της.

Γνωρίζει ὅτι διακονεῖ σέ ἕνα μεγάλο καί ἀκατάληπτο μυστήριο. Βίωσε τό θαῦμα τήν ὥρα τῆς

γεννήσεως ὅταν γέννησε χωρίς ὠδῖνες καί χωρίς νά πειραχθεῖ ἡ σωματική της παρθενία. ΓέννησεΘεάνθρωπο. Γι᾽ αὐτό καί ὁ τρόπος τῆς γεννήσεως ξεφεύγει ἀπό τήν ἀνθρώπινη λογική. ἩἘκκλησία τιμᾶ τήν ταπεινή Παρθένο καί τήν ὀνομάζει Θεοτόκο καί Παναγία. Γιατί ἀξιώθηκε νάδιακονήσει τό Μυστήριο τῆς σωτηρίας μας καί ἀπό τό δικό της παρθενικό καί ἄσπιλο σῶμα νάλάβει ὁ Θεός τήν ἀνθρώπινη φύση.

Ἔξω ἀπό τό σπήλαιο βρίσκεται ὁ Ἰωσήφ. Κάθεται σέ ἕνα βράχο ἔκπληκτος γιά τό

Μυστήριο πού βλέπει μέ τά μάτια του. Ἔλαβε θεϊκή ἐντολή νά προστατεύει τήν Παρθένο καί τό παιδί της. Καί ὁ εὐσεβής καί δίκαιος Ἰωσήφ ὑπάκουσε μέ προθυμία. Ἅς σκεφτοῦμε πόσο μεγάλη τιμή κάνει σέ μᾶς τούς ἀνθρώπους ὁ Θεός! Ζητᾶ καί θέλει τήν συνεργασία μας. Γι᾽αὐτό καί τήν διακονία τῆς Ἐκκλησίας δέν τήν ἀνέθεσε σέ ἀγγέλους ἀλλά σέ ἀνθρώπους. Αὐτούς πού ὁ ἴδιος ἐξέλεξε. Τούς Ἀποστόλους καί τούς διαδόχους τους, τούς Ἐπισκόπους καί τούς ἱερεῖς.

Ἐξω ἀπό τό σπήλαιο βρίσκονται ἀκόμη οἱ ἄγγελοι πού μεταφέρουν τό χαρμόσυνο μήνυμα

στούς βοσκούς καί οἱ μάγοι πού ἔρχονται νά προσκυνήσουν τόν νεογέννητο Χριστό ἀπό τά βάθη τῆς Ἀνατολῆς.Ἄγγελοι καί ἄνθρωποι γιά πρώτη φορά ἑνωμένοι δοξολογοῦν καί προσκυνοῦν Αὐτόν πού μέ τήν γέννησή Του ἕνωσε τήν γῆ μέ τόν οὐρανό. Ἐκείνη τήν εὐλογημένη στιγμή, κοντά στό βρέφος Ἰησοῦς, βρέθηκαν κάποιοι ταπεινοί κι ἁπλοί βοσκοί καί κάποιοι σοφοί ἄρχοντες πού ἐγκατέλειψαν τά πάντα καί ἐμπιστεύθηκαν τήν ζωή τους στόν Θεάνθρωπο. Οἱ ἄνθρωποι πού οἰ καρδιές τους εἶναι παραδομένες στά ὑλικά ἀγαθά, τήν μάταιη δόξα καί τίς ἀπολαύσεις αὐτοῦ τοῦ κόσμου δέν ἔχουν θέση κοντά στόν Χριστό.

, Ἀγαπητοί μου Ἀδελφοί,

Ἡ εἰκόνα τῆς ἑορτῆς τῆς Γεννήσεως τοῦ Χριστοῦ ἀποτελεῖ καί μία εἰκόνα τῆς Ἐκκλησίας

Του. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ κεφαλή καί τό θεμέλιο τῆς Ἐκκλησίας. Ἡ Μητέρα τοῦ Θεοῦ εἶναι ἡ

πνευματική Μητέρα καί προστάτις ὅλων τῶν χριστιανῶν. Οἱ Ἐπίσκοποι καί οἱ ἱερεῖς εἶναι αὐτοί πού προστατεύουν τόν λαό τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν πλάνη καί τούς πνευματικούς κινδύνους, διδάσκουν τό χαρμόσυνο μήνυμα τῆς Σωτηρίας καί μεταφέρουν τήν ἁγιαστική χάρη μέσω τῶν Μυστηρίων.

Μέλη τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ὅλοι ἐκεῖνοι πού μέ ταπείνωση καί πίστη δέχθηκαν στήν ζωή τους τόν Χριστό, πού μεταμορφώνουν τήν ζωή τους σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία Του, πού ἀκολουθοῦν τόν δύσκολο δρόμο τῆς θυσιαστικῆς ἀγάπης.

Σέ αὐτήν τήν Ἐκκλησία μᾶς ἀξίωσε ὁ Σωτῆρας μας Χριστός νά εἴμαστε μέλη. Σήμερα

λοιπόν ὀφείλουμε νά τοῦ προσφέρουμε τήν εὐχαριστία καί τήν δοξολογία τῆς καρδιᾶς μας καί μέ χαρμόσυνη διάθεση, μέσα ἀπό τά λόγια ἀλλά καί τά ἔργα μας, νά διακηρύξουμε τό εὐφρόσυνο μήνυμα στά πέρατα τῆς οἰκουμένης:

“Χριστός γεννᾶται δοξάσατε, Χριστός ἐξ οὐρανῶν ἀπαντήσατε, Χριστός ἐπί γῆς ὑψώθητε.

Ἄσατε τῶ Κυρίω πᾶσα ἡ γῆ καί ἐν εὐφροσύνη ἀνυμνήσατε λαοί ὅτι δεδόξασται.

Εὔχομαι σέ ὅλους εὐλογημένα καί χαρούμενα Χριστούγεννα.

Ὁ Κύριός μας νά εὐλογεῖ τίς οἰκογένειές σας καί τά ἔργα τῶν χειρῶν σας καί νά σᾶς χαρίζει ὑγεία, ἀγάπη καί εἰρήνη.

Μέ τίς καλύτερες εὐχές μου καί πατρική ἀγάπη

Ὁ Μητροπολίτης

†»Ὁ Χόνγκ Κόνγκ Νεκτάριος

 

The Orphanage Program of The Greek Orthodox Mission in Indonesia

Proposed Sketch Of the Orphanage Building

 

Proposed Land for the Orphanage

 

27/11/2010

Special Appeal From Fr Yohanes Bambang of the Indonesian Orthodox Church

The Indonesian Orthodox Church is planning to build an Orphanage for Children. The Budget and other details are given Below

The Budget Of Orphanage Building

Land = 1000 m2 X Rp. 275.000,- = Rp. 275.000.000,-

Fence = 130 m2 X Rp. 400.000,- = Rp. 52.000.000,-

Building = 140 m2 X Rp. 1.250.000,- = Rp. 175.000.000,-

————————————–
Total Amount = Rp. 502.000.000,-

Or $ 56.000.000.00

Kindly Make Your Valuable Donations.